روستای مارین (شهرستان گچساران)
روستای مارین در ۳۶ کیلومتری شمال شهر گچساران و ۱۹۸ کیلومتری جنوب شرقی یاسوج، با مختصات جغرافیایی 50 درجه و 48 دقیقه طول شرقی و 30 درجه و 33 دقیقه عرض شمالی قرار دارد. این روستا از شمال، به کوه دلی گنج و از شرق به کوه خامی و از جنوب غربی به کوه دیل محدود می‌شود. ارتفاع این روستا از سطح دریا 1080 متر است. آب و هوای مارین در فصول بهار و پاییز ملایم و مطبوع، در تابستان نسبتاً گرم و در زمستان سرد و خشک است. رودخانه شاه بهرام از شمال شرقی روستا عبور می‌کند. دسترسی روستای مارین از طریق شهر گچساران با جاده‌ای آسفالت قابل دسترسی است.
روستای مارین یکی از روستاهای تاریخی ایران است. راه سلطنتی شوش به تخت جمشید و نیشاپور (در دوره هخامنشیان)، از 7 کیلومتری این روستا عبور می‌کرده است. موقعیت سوق‌الجیشی روستای مارین، در دوره هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان سبب احداث قلعه‌های متعدد راهبانی در حوزه نفوذ آن شده است.
به دلیل واقع
شدن روستای «مارین» در پای کوه خامی، چشمه‌های فراوانی در این منطقه ظاهر و
آب مورد نیاز برای آبیاری باغات روستا را فراهم می‌کند. این آب گوارا پس
از عبور از کوچه باغ‌های روستا، از روستا خارج و در منطقه چرزو دیل، باغات
این منطقه را نیز سیراب می‌کند.
شکل ظاهری روستا نیز یکی دیگر از عوامل زیبایی آن محسوب می‌شود. وجود روستایی پلکانی شکل که شاید بهتر باشد آن را ماسوله استان نامگذاری کنیم نیز یکی از عوامل جلب و جذب گردشگران به حساب می‌آید. همچنین وجود بقعه زیبای امامزاده بی بی خاتون در روستا جنبه مذهبی و دینی آن را نیز دوچندان کرده است.همه ساله به خصوص در ایام بهار و تابستان خیل عظیمی از گردشگران از شهرستان‌های دور و نزدیک و از خارج استان برای آسایش و دمی آسودن در آغوش طبیعت و فرار از زندگی شهری به این روستا مسافرت می‌کنند.
مارین با داشتن آب وهوای مساعد و مناظر دیدنی، مکان
مناسبی برای گردشگران و مسافران در تابستان و فصل گرما است. شرایط آب و
هوایی، نوع معماری و بافت تاریخی و زیبای این روستا باعث شده تا مردم و
گردشگران از آن بعنوان ماسوله دوم در جنوب یاد کنند. جوشش چشمه‌های مارین
از دل زمین که خواص معدنی نیز دارند همچنین وجود باغستانهای زیبا و انبوه
گردشگاهی بکر در کنار روستای مارین بوجود آورده است.
روستای مارین به دلیل شرایط مساعد اقلیمی و چشم‌اندازهای بی‌نظیر طبیعی، همه ساله گردشگران و طبیعت دوستان بسیاری را به سوی خود جلب می‌کند. استقرار روستا در میان دره‌ای که پیرامون آن را ارتفاعاتی بلند دربرگرفته‌اند، چشم‌اندازهای بدیعی از تلفیق زندگی انسان و طبیعت پدید آورده است. این ارتفاعات جنگلی، در فصول بهار و تابستان تفرجگاه عمومی مردم روستا و گردشگران است. پوشش گیاهی و جانوری منطقه با انواع گیاهان دارویی کتیرا، گل‌گاوزبان و گل بنفشه و جانوران و پرندگان وحشی مانند گرگ، روباه، خرگوش، قوچ، میش، گراز، شاهین و کبک، از دیگر جاذبه‌های طبیعی روستا به شمار می‌رود. حواشی دریاچه سد کوثر از جمله جاذبه‌های گردشگری روستای مارین است. دریاچه پشت این سد که در 17 کیلومتری روستای مارین قرار دارد، از قابلیت مناسبی برای ساماندهی ورزش‌های آبی برخوردار است. مهمترین بنای مذهبی روستای مارین، مقبره امامزاده حمیده خاتون است. مقبره این امامزاده بسیار ساده است. مردم روستا، نذورات خود را وقف امامزاده حمیده خاتون می‌نمایند.
مردم روستای مارین در اعیاد بزرگ ملی و مذهبی مانند نوروز، فطر، قربان و غدیر به جشن و پایکوبی و در ایام محرم و وفات ائمه به عزاداری می‌پردازند. مهمترین مراسم ویژه این روستا، مراسم «کوسه گلین» است که در فصل زمستان و هنگام خشکسالی به منظور طلب باران برگزار می‌شود. سازهای سرنا، دهل و نقاره، آلات رایج در موسیقی روستای مارین هستند. این سازها، آواها و نغمه‌های محلی را در مراسم مختلف همراهی می‌کنند. در مراسم شادی و عروسی، رقص‌های محلی زیبایی اجرا می‌شود. از معروف‌ترین بازی‌های رایج در روستا می‌توان به بازی کل کل برد، هفت سنگ، گرنا من کیش، فربجک، ترکه بازی، چوگو و بره غزی اشاره نمود.
پوشاک محلی مورد استفاده مردان این روستا شلوار و پیراهن، جبه، کلاه نمدی، شال، دوال (کمربند)، زناره و کورک می‌باشد. پاپوش مردان اغلب گیوه، گالش و کفش است. پوشاک زنان روستا، طرح‌ها و رنگ‌های متنوع و زیبایی دارد و مشتمل بر دستمال لاکی یا چارقد لاکی به رنگ مشکی، لچک، دستمال دور سر، دلک (آرخالیق و کت زنانه)، جومه (پیراهن پرچین، و بلند) تنبان، مناگیر (دستبند) و چادر است. پاپوش معمول زنان، نعلین، کفش و گیوه است.
تولید صنایع دستی و بافته‌های پشمی در میان روستائیان و عشایر منطقه متداول است. انواع گلیم، جاجیم، قالی و توبره، مهمترین صنایع دستی و هنری مردم روستای مارین می‌باشد. معروف‌ترین سوغات روستای مارین را صنایع دست بافت، انار، رب انار، کره، ماست، روغن، کشک و دوغ محلی و مغز بن تشکیل می‌دهد.که در این بین تولید مغز بن فقط در انحصار مردم این روستاست...(مغز بن بعد از طی چندین مرحله پخت و پز از میوه درخت کوهی بن بدست می‌آید.) آش کارده، آش دوغ، شیربرنج، گونه و نان تیری، از غذاهای محلی معروف و خوش طعم این روستا هستند.
مردم این روستا به گویش خاصی صحبت می‌کنند که به گویش “مارینی” معروف است. این گویش یکی از لهجه‌های “لُری” محسوب می‌شود که مردم روستاهای دیل و مارین در استان کهگیلویه و بویراحمد، و شهرهای دریس، دوستیران و سپیدان در استان فارس با اندکی تفاوت با این گویش صحبت می‌کنند.بافت خانه‌های این روستا و نوع معماری آن طوری است که خانه‌های مختلف به هم اشراف دارند به طوری که حیات یک خانه می‌تواند مشرف به پشت بام خانه دیگری باشد. این بافت سبب شده تا گردشگران این روستا را به نام “ماسوله جنوب” بشناسند.
بقعه مبارکه امامزاده بی بی حمیده خاتون (س) یکی از مهمترین بناهای این روستا است که پشتوانه معنوی مردم آن محسوب می‌شود و از نظر گردشگران نیز مکانی مقدس محسوب می‌شود. این روستا دارای باغ‌ها و محصولات کشاورزی متعددی مانند انار، لیموشیرین، لیمو ترش و انگور و هم چنین جنگل‌های متعدد بلوط، بادام و بَن می‌باشد. معروف‌ترین سوغات روستای مارین را صنایع دست بافت، انار، رب انار، دانه‌های خشک شده انار (معروف به “ناردون” یا “ناردُنگ”)، کره، ماست، روغن محلی، کشک و دوغ محلی و مغز بَن تشکیل می‌دهد که در این بین تولید مغز بن فقط در انحصار مردم این روستاست.
“مغز بَن” که به گویش
مردم این روستا “مَجِ بُه” گفته می‌شود بعد از طی چندین مرحله پخت و پز از
میوه درخت کوهی بن یا بنه (به این درخت و میوه آن پسته کوهی و حبة الخضرا
هم می‌گویند) به دست می‌آید. آش کاردَه، آش دوغ، شیربرنج، گِونَه و نان
تیری، از غذاهای محلی معروف و خوش طعم این روستا هستند.
وجه تسمیه
روستای مارین به این دلیل است که در قدیم در آبادی‌های اطراف روستا که محل
قدیمی روستای مارین محسوب میشده است، “مار” فراوان وجود داشته است اما این
منطقه به دلیل آب و هوای خاص خود دارای مقادیر کمتری از این جانور بوده
است. در واقع مردم این آبادی به گویش خود می‌گفتند که در این آبادی “مار
نی” یعنی مار وجود ندارد. بعدها با مهاجرت مردم روستا به مکان کنونی آن،
نام “مار نی” به این روستا داده شده که سپس این نام به نام کنونی آن یعنی ”
مارین” تغییر می‌کند.
یکی از نکات قابل توجه در مورد روستای مارین این است که آب آشامیدنی و نیز آب مورد نیاز کشت و زرع مردم این روستا به طور کامل از چشمه‌های فراوان آن تامین می‌شود. این چشمه‌ها دارای خواص درمانی و معدنی نیز می‌باشند اما تاکنون از این موهبت خدادادی استفاده بهینه نشده است. یکی از خواص اعجاب انگیز این چشمه‌ها این است که به دلیل لطافت و خلوص فوق العاده ای که دارند سبب تمیز و براق کردن زیورآلاتی همچون طلا و نقره می‌شوند.
منبع :http://fa.wikipedia.org
